DUSSEN – In Dussen staan Paul en Monique Sassen aan het roer van hun Herbergier. Hier wonen zij samen met 17-20 mensen met een geheugenprobleem. Na bijna 15 jaar wil het zorgkoppel hun Herbergier overdragen, en gaan ze op zoek naar enthousiaste opvolgers: een stel dat hun visie op zorg deelt.

Twee mensen met een visie
Tijdens hun opleiding verpleegkunde leerden Paul en Monique elkaar kennen en ontwikkelden zij hun gedeelde visie op zorg. Ze zijn al samen sinds 1988. Na hun opleiding werkten ze allebei jarenlang in het Antoni van Leeuwenhoek ziekenhuis in Amsterdam. ‘Een bewuste keuze’, laat Monique weten. ‘Dat ziekenhuis is heel gastvrij: de mens is daar meer dan alleen patiënt. Dat sprak ons heel erg aan. Toen we in 2008 een interview lazen met de toenmalige zorgondernemers van Herbergier Arnhem (de eerste Herbergier in Nederland), waren wij gelijk verkocht. Wij dachten: als je ergens het verschil kunt maken in de zorg, dan is het wel in de ouderenzorg.’

Nieuw in ouderenzorg in Brabant
‘Twee jaar voor de Herbergier in Dussen opende, zijn we al die kant op verhuisd,’ zegt Paul. ‘Daar zijn we allebei in een verpleeghuis gaan werken. We hadden dan wel ervaring als verpleegkundige, maar niet in de ouderenzorg. We stelden onszelf de vraag: Wat gaat hier goed? Wat kan er beter? En hoe gaan wij het anders doen in onze Herbergier? Ook leerden we meer van de Brabantse cultuur kennen.

Op 1 november 2011 opende Herbergier Dussen haar deuren in de “oude jongensschool” aan de Dorpsstraat. De eerste gast die werd verwelkomd had hier als kleine jongen op school gezeten.’

Gelijkwaardigheid voorop
‘Tijdens ons werk in de zorg raakten we vaak verstrikt in de bureaucratie,’ zegt Paul. ‘Dingen die van bovenaf moesten of juist niet konden, want: regels zijn regels. Dat past niet bij onze visie op zorg.’ Monique knikt instemmend: ‘Je moet in de ouderenzorg niet streven naar efficiëntie, maar naar kwaliteit van leven en plezier.’

‘In het ziekenhuis is “patiënt zijn” een veilige, ingekaderde rol die je aanneemt om zorg te ontvangen’, gaat ze verder. ‘Maar als je ergens woont vanwege geheugenproblemen wil je die rol niet. Je wilt vooral jezelf kunnen zijn, gezien worden en liefdevol worden behandeld. Hierbij is gelijkwaardigheid een voorwaarde. Als medewerker moet je de vrijheid voelen om op jouw manier het contact aan te gaan. Zo ontstaan er gelijkwaardige relaties waarbij de zorg geen doel op zich is.’

Iedereen in zijn waarde laten
Herbergier Dussen is vanaf het begin omarmd door de inwoners van Dussen. ‘Wij zijn altijd overal welkom’, zegt Paul. ‘We doen mee met alle activiteiten die in en door het dorp worden georganiseerd. Zoals het Carnaval, de jaarlijkse Kastelendag en het dorpsfeest.

De deur van Herbergier Dussen staat open om te komen en te gaan. Onze gasten zijn veel geziene dorpsbewoners. Er wordt veel gewandeld en de lokale middenstand wordt goed bezocht. Iedereen kent Herbergier Dussen en onze gasten. Ze zijn welkom en mensen worden er niet op aangekeken als ze een keer geen portemonnee bij zich hebben. Dat regelen we gewoon.’

Internationale inspiratiebron
Als zorgondernemers van Herbergier Dussen delen Paul en Monique graag niet alleen hun visie in de Herbergier, maar ook daarbuiten. Zo zijn er buitenlandse delegaties op bezoek geweest uit China, België en Finland. Maar ook uit eigen land is de interesse groot. ‘Hoe doen wij dat in de Herbergier? En hoe bijzonder is dat eigenlijk? Het is bijzonder gewoon.’

Tijd voor even helemaal niets
Na bijna 15 jaar hun eigen Herbergier runnen, is het voor Paul en Monique tijd om hun levenswerk over te dragen. Daarom zoeken ze opvolgers die hun visie op zorg delen en de Herbergier op hun eigen manier willen gaan voortzetten. ‘Als we nu terugkijken, hebben we ontzettend veel waardevolle herinneringen aan onze tijd hier’, zegt Monique. ‘Van “niets” iets opbouwen, een team samenstellen en samen met elkaar onze visie op zorg in de praktijk brengen, maakt dat Herbergier Dussen is geworden tot wat het nu is. Een fijne plek om te blijven.

De dagelijkse momenten beleven met elkaar, maar ook de vakanties die we hebben ondernomen zullen we niet snel vergeten. Het kunnen vertrouwen op elkaar en op het team en weten dat het goed is, maakt dat wij de Herbergier kunnen gaan loslaten.’

Wat Paul en Monique zelf gaan doen na hun afscheid? ‘Dat zal de tijd uitwijzen. Eerst gaan we in elk geval even genieten van helemaal niets.’

Gezocht: mensen die het roer overnemen
Hebben jij en je levenspartner interesse om ‘het stokje’ over te nemen en samen met het fantastische team het verschil te blijven maken voor onze gasten en hun naasten? En is een van jullie BIG geregistreerd verpleegkundige met leidinggevende ervaring? Dan ontmoeten wij jullie graag op een van onze informatiemiddagen of tijdens een online webinar. Meld je aan via: https://www.herbergier.nl/zorgondernemer-worden

www.herbergier.nl/dussen